“Wat voor ons ligt en wat achter ons ligt is onbeduidend in vergelijking met wat er in ons ligt. En wanneer we wat er in ons ligt naar buiten brengen, gebeuren er wonderen.”
Henry David Thoreau
Het jaar 2021 heeft mij veel geleerd. Systemen die al langer schuurden namen het afgelopen jaar zulke liefdeloze, immorele en machtsbeluste afmetingen aan dat ik als mens, als moeder, als therapeut en zeker ook als leraar niet langer meer kon conformeren. Geknecht worden in een immoreel systeem verlangt van ons de moed om niet met de massa mee te lopen en het besef dat het uitsluiten van je medemens altijd moreel verwerpelijk is, net zoals het ontzeggen van zowel andermans als je eigen zuurstof middels schadelijke gehoorzaamheidsmaskers.
Bouwen aan systemen gebaseerd op waarheid, vrijheid en liefde
In het jaar 2021 ben ik meer dan ooit gaan beseffen dat er moedige mensen nodig zijn om het huidige uitsluitingsbeleid te stoppen en alle (eeuwenoude) systemen die gebaseerd zijn op angst, leugens en controle af te laten brokkelen, terwijl we in de tussentijd samen bouwen aan systemen die gebaseerd zijn op waarheid, vrijheid en liefde.
2021 was ook een jaar van groeipijn. Moed vergt het doorhakken van knopen. Daar hoorde de opzegging bij van mijn vaste aanstelling als leraar op een werkplek waar, naar mijn gevoel, met te veel ijver en vlijt en te weinig kritisch (zelf)onderzoek de beperkende maatregelen klakkeloos werden uitgevoerd. Daar hoorde ook het publiekelijk uitspreken van mijn – geheel van het overheidsnarratief afwijkende – bevindingen bij, rondom de staatsinjecties, covid-(zelf)testen en mondkapjes en dit alles afkomstig van een reeds tientallen jaren bewezen zeer onethische industrie. Het vergde ook de beëindiging van vriendschappen en het verlaten van WhatsApp-(vrienden)groepen die niet langer meer gelijkgestemd en moreel OK voelden. Het verlangde tenslotte het aangaan van mijn eigen pijnthema’s. Wat er in de buitenwereld gebeurt resoneert primair met oude pijn, angst en verdriet dat allereerst nog in de binnenwereld gezien, gevoeld en geheeld wil worden.
Woorden van dank
2021 was echter ook een jaar van dankbaarheid. Waar menige deur definitief dichtging, ontsloten vrijwel direct andere poorten. Zo mocht ik in contact komen met vele inspirerende mensen, werd ik lid van de zogenaamde ‘wakkere groepen’ in o.a. de gemeente Stein die Marc en mij veel kennis, inzichten en hechte vriendschappen hebben opgeleverd. Ik heb een onvergetelijke workshop gevolgd bij Loes en Frank Ruesink, met een vervolgtraject/-opleiding bij hen in het vooruitzicht. Ik heb een meer passende (oude) nieuwe werkplek binnen het onderwijs (terug)gevonden en er is een hoopvol perspectief op een B3-school.
2021 was het jaar waarin ik vele liefdevolle brieven, e-mails en berichtjes mocht ontvangen van zowel (oud-)leerlingen van diverse scholen waar ik les heb gegeven alsook van ouders van leerlingen op verschillende scholen in de gemeente Stein, waarin zij blijk geven steun te ervaren bij het lezen van mijn blogs waarin ik me publiekelijk uitspreek tegen de maatregelen en vooral tegen de liefdeloosheid en de kwaadaardigheid van het huidige systeem. Een dankjewel aan hen is hier op zijn plaats. Het heeft mij troost en kracht gegeven in een periode waarin het ook voor mij even heel donker was. Ook is hier een woord van dankbaarheid op zijn plaats aan de directeur van de school waar ik heb gewerkt. Hij heeft, ondanks de kloof tussen ons beider wereldbeelden, steeds heel respectvol gehandeld en we hebben op een waardige manier afscheid van elkaar genomen. Ook ben ik de moeder dankbaar die onophoudelijk en met liefde investeerde in mijn proces naar wakker worden – ik zal het huisbezoek nooit meer vergeten – en met wie ik, ook na mijn ontslag, contact onderhoud.
Missie voor 2022
Wat 2021 me vooral heeft geleerd is: “Don’t play by the rules; play from the heart”. We hoeven niet ver terug in de geschiedenis te kijken om te zien wat het klakkeloos uitvoeren van (overheids)regels de mensheid heeft opgeleverd. Mensen die zich zo’n tachtig jaar geleden aan de regels hielden, verraadden en deporteerden Anne Frank, wat uiteindelijk tot haar dood heeft geleid. De mensen die vanuit hun moreel kompas – vanuit het hart – handelden, hielden Anne Frank verborgen en hielpen haar onderduiken, dwars tegen de regels in.
In de huidige tijd, waarin overheden opnieuw onbetrouwbaar zijn en regels wederom immoreel, dienen we de moed te hebben om niet te handelen volgens de regels, maar vanuit ons hart.
Graag wens ik eenieder een liefdevol, wakker en moedig 2022 toe!
Joyce Merkies